Przemoc domowa i dzieci - jak rozmawiać z dziećmi o przemocy domowej?
Osoby dotknięte przemocą domową zwykle próbują chronić przed nią swoje dzieci na wszystkie możliwe sposoby. Mają nadzieję, że dzieci jej nie zauważą. Niestety dzieci zawsze doskonale zdają sobie z niej sprawę, nawet jeśli nic nam o tym nie mówią, Noworodki, niemowlęta i dzieci, które dopiero uczą się mówić, też odczuwają niebezpieczeństwo związane z przemocą domową i spowodowany przez nią strach i mówią nam o tym swoim zachowaniem.
Przemoc domowa oczami dziecka
Dzieci mogą doświadczać przemocy na wiele różnych sposobów, na przykład będąc w tym samym pokoju, w którym dochodzi do incydentu lub kłótni. Dziecko może również doznać fizycznych obrażeń, stając w obronie krzywdzonego rodzica lub starając się rozdzielić dorosłych i powstrzymać przemoc. Rodzic stosujący przemoc domową może zmusić dziecko do fizycznego lub słownego znęcania się nad partnerem lub partnerką. Bycie w innym pomieszczeniu podczas incydentu przemocy domowej wcale nie chroni psychiki dziecka. Bycie świadkiem przemocy domowej zza ściany zwiększa poczucie niepewności, strachu i bezsilności u dzieci. Nawet, jeśli dziecka nie było w domu, gdy doszło do przemocy domowej, toksyczna atmosfera w domu, podszyte strachem milczenie lub siniaki na twarzy pokrzywdzonego rodzica lub połamane meble będą mówić samo za siebie. Dziecko w takiej sytuacji będzie miało poczucie strachu, samotności i winy, niezależnie od tego, jak bardzo będziemy udawać, że nic się nie stało. Dzieci są całkowicie zależne od bliskim ich dorosłych. Ciągły strach i brak poczucia bezpieczeństwa wywołanie przez przemoc domową mają negatywny wpływ na dobrostan dzieci.
Co czują dzieci, które żyją w rodzinie, w której jest przemoc domowa?
- Bezsilność, bo nie mogą powstrzymać przemocy
- Zdezorientowanie, bo zachowanie rodziców lub opiekunów nie ma sensu
- Złość, bo to, czego doświadczają w domu nie powinno się dziać
- Poczucie winy, bo dziecku wydaje się, że zrobiło coś złego, co wywołało przemoc domową
- Strach, bo nie wiedzą, kiedy znów coś się stanie, przecież sprawca przemocy jest całkowicie nieprzewidywalny. Dzieci boją się też, że gdy ktoś się dowie o sytuacji w domu, stracą rodziców, coś się komuś stanie lub, że trafią do domu dziecka.
- Samotność, bo dziecku wydaje się, że jest jedyną osobą w tej sytuacji.
- Smutek, bo kto odczuwałby radość w takiej sytuacji?
Co powinny usłyszeć od Ciebie dzieci na temat przemocy domowej?
- Przemoc domowa nigdy nie jest okej.
- To nie twoja wina.
- Wiem, jak bardzo musiałaś/ musiałeś się bać.
- Wysłucham cię.
- Możesz mi powiedzieć, co czujesz.
- To co czujesz, jest dla mnie ważne.
- Przykro mi, że musiałaś / musiałeś to zobaczyć lub usłyszeć.
- Masz prawo do poczucia bezpieczeństwa.
- Ochronię Ci.
- Nie mogłaś / Nie mogłeś zapobiec temu, co się stało.
- Porozmawiajmy o tym, co możemy zrobić, żeby nic Ci się nie stało, jeśli taka sytuacja się powtórzy (np. Zostań w swoim pokoju, idź do sąsiadów itp).
- Nikt nie musi zachowywać się w ten sposób, każdy z nas ma wybór.
Jak rozmawiać z dziećmi o przemocowym zachowaniu drugiego rodzica lub partnera?
- Mów o nich w sposób neutralny i staraj się nie używać negatywnego języka lub brzydkich słów.
- Przekaż dziecku, że jest granica między osobą a jej zachowaniem. To, że ktoś zachowuje się w sposób godny potępienia, nie oznacza, że jest złym człowiekiem. Jest to bardzo ważne, bo Twoje dziecko może nadal kochać przemocowego rodzica lub opiekuna i może odczuwać wewnętrzny konflikt z tego powodu. Nie jest łatwo rozgraniczyć człowieka od jego zachowania, i Ty możesz mieć z tym trudność. Jednak warto spróbować podejść to tego w taki sposób, bo ułatwi to Twojemu dziecku wyrazić swoje skomplikowane uczucia.
Co jeszcze możesz zrobić, by pomóc swoim dzieciom, gdy w rodzinie dochodzi do przemocy domowej?
- Porozmawiaj z nimi o tym, gdy będą na to gotowe.
- Wysłuchaj, co mają Ci do powiedzenia.
- Rozmawiaj z dziećmi o ich uczuciach i emocjach.
- Daj dziecku zapewnienie, że przemoc domowa nie dzieje się z jego winy i że przemoc nigdy nie jest okej.
- Powiedz dziecku, że postarasz się zrobić wszystko, żeby było bezpieczne
- Zapewnij dziecko, że wiesz, jak trudna jest dla niego Wasza sytuacja
- Zaakceptuj to, że Twoje dzieci mogą potrzebować czasu, i mogą nie chcieć lub nie być w stanie rozmawiać z Tobą o swoich uczuciach.
- Nigdy nie stosuj jakiejkolwiek przemocy lub agresji wobec dziecka.
- Pomyśl o terapii dla swoich dzieci, jeśli masz taką możliwość.
- Nie obarczaj dzieci swoimi problemami. Pozwól im być dziećmi. Jeśli potrzeba Ci wsparcia, poszukaj go u innych osób dorosłych.
- Ustal granice dobrego zachowania, jeśli doświadczasz od dziecka agresji.
Gdzie szukać pomocy w UK - Anglia, Walia, Szkocja i Irlandia Północna
